رضایت مندی بیماران مراجعه کننده به درمانگاه قدس شهر تهران از شیوه ارتباط پزشک با آنها و عوامل مؤثر برآن

مقدمه: چگونگی ارتباط و تعامل پزشک با بیمار می تواند نقش مؤثری در رضایت مندی بیمار، نتایج درمان،هزینه های پزشکی، کیفیت خدمات بالینی پزشکان و حتی شکایت از پزشکان داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی رضایت مندی مراجعه کنندگان به درمانگاه قدس تهران از نحوه ارتباط پزشکان با بیماران در سال 1389 صورت گرفته است. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، در مجموع 392 نفر مورد پرسشگری قرار گرفته و وارد مطالعه شدند. رضایت مندی بیماران مراجعه کننده به پزشکان عمومی درمانگاه قدس تأمین اجتماعی شهر تهران در سال 1389 از نظر ابعاد مختلف مانند نحوه برخورد پزشک، نحوه مصاحبه ومعاینه، نحوه ارتباط و آموزش بیماران، نحوه پیگیری و نیز پاسخ دهی به سؤالات و دادن اطلاعات با استفاده از پرسشنامه patient satisfaction questionnaire) ارزیابی شد و تأثیر متغیرهایی چون جنس، تأهل، شغل و وضعیت تحصیلی بر میزان نمره رضایت مندی مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات داده شده با استفاده از آزمون های آماری t، anova و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که بیشترین نمره رضایت بیماران به ترتیب از نحوه آموزش با میانگین نمره 11/24±84/55، و پاسخ دهی به سؤالات با میانگین 58/6 ±20/49 و کمترین نمره رضایت مندی مربوط به نحوه معاینه پزشک با میانگین 76/22±25/31 بود. همچنین میانگین نمره رضایت در افراد با سطح تحصیلات بالاتر (002/0p=) و دارای شغل کارمندی نسبت به افراد با مشاغل آزاد (006/0p=) بالاتر است و اختلاف آن معنادار می باشد. نتیجه گیری: این گونه به نظر می رسد که پزشکان لازم است در سطوح پایین تر تحصیلی و موقعیت های اجتماعی متفاوت بیماران با صرف زمان بیشتر و به کارگیری مهارت های ارتباطی مناسب، موجب جلب رضایت بیشتر آنان گردند. آموزش و تأکید بر تقویت این مهارت ها نقش مؤثری در ارتقای کیفیت خدمات سلامتی خواهد داشت.